Afgelopen zaterdag mijn eerste trekking gedaan hier in Guatemala! Was absoluut geweldig!

Een Duits meisje uit het guesthouse (Alexandra) wilde graag iets ondernemen het weekend en bij Kaqchikel Tours waar ik 2 middagen aan het werk ben voor een toeristische coöperatie was een jongen uit Polen (Lukas) die de hike naar de Laguna de Chicabal wilde doen. Dus besloten we mee te gaan met die trip. Ik heb op school nog geprobeerd om meer mensen enthousiast te maken maar dat lukte helaas niet. Het is nl zo dat er met hikes en andere trips minimaal 4 personen moeten participeren wil het een beetje geld opleveren voor de organisatie. De uitstapjes zijn naar Europese begrippen best goedkoop. Zo'n hike van een halve dag kost ca. 20 euro pp, een tweedaagse trekking kost ca. 60 euro pp. Water moet je zelf meebrengen en afhankelijk van de tocht ook (deels) je eten. Er zijn erg veel agencias die reizen aanbieden en veel toeristen lopen ze rustig allemaal af en boeken waar ze het voordeligste uit zijn. De concurrentie is aldus groot, maar dat geldt eigenlijk voor alles hier.

In elk geval ben ik zaterdag om 05.00 uur opgestaan, me rustig aangekleed, m'n bagage gecheckt en wat ontbeten. Om 06.00 uur stonden Alexandra en ik netjes bij de cathedraal te wachten op de taxi die er gelukkig ruim 10 minuten later was. We pikten Lukas op en tot slot onze gids Eduardo. Na 45 minuten lekker krap op de achterbank gezeten te hebben stapten we uit op een parkeerterrein net boven San Martin.

Hier begint onze wandeling, een breed zandpad dat niet al te lastig is, wel omhoog maar niet heftig en ook niet continue. We komen bij een open plek waar wat houten huisjes staan. Hier wordt entree betaald want vanaf dat punt is het een nationaal park en ik ga natuurlijk even plassen in een ander gebouwtje. We ontmoeten nog een andere gids die met een Amerikaanse dame op pad is. We lopen een flink stuk samen op en dat is het laatste stuk van de wandeling en tevens het pittigste stuk. We gaan nu alleen maar omhoog over een zeer stoffig zandpad.

Deze vulkaan is helemaal bedekt met begroeiing, dus onderweg is er niet echt een vulkaan gevoel. Tijdens de klim passeert een truck waar achterin een groep Maya mensen zit. Tja, zo kun je er ook komen. Deze mensen gaan een ceremonie doen bij de lagune vertelt de gids, dus dat treffen we!

Vlak voor we het hoogste punt bereiken hebben we al een paar keer mooi uitzicht. Maar dan opeens zijn we op het hoogste punt, we staan op de kraterrand en zien beneden ons de lagune liggen, erg mooi. Op de achtergrond de hoogste berg (ook vulkaan) van Midden-Amerika, de Tajamulco. Na de nodige foto's is er nog een uitzichtspunt de andere kant op waar we de vulkaan Santa Maria zien én de kleinere vulkaan Santiaguito die actief is en waar boven nog net wat rookwolken te zien zijn.

Hierna gaan we steil afdalen naar de lagune. Er zijn treden gemaakt van aarde en houten bielzen dus niet moeilijk maar wel een aanslag op de knieën.Net voor ons was een andere groep Maya's aan de afdaling begonnen die we halverwege toch maar ingehaald hebben. En opeens zijn we beneden aan de oevers van de lagune, wat mooi, wow! We maken gelijk wat foto's en gaan dan rustig rechtsaf in de richting waar de eerste groep Maya's al met een ceremonie bezig is. We blijven even staan om te kijken en vinden daarna verderop een grote liggende boomstam waar we met z'n zessen op plaatsnemen om het door onszelf meegebrachte ontbijt te nuttigen, heerlijk in het zonnetje.

Vlakbij ons is de 2e groep Maya's neergestreken en dus kunnen we ondertussen mooi zien hoe eea gaat. Niet heel spectaculair: bidden, zingen, bidden, teksten voordragen, bidden etc. Rondom de lagune zijn ongeveer 20 heilige Maya plekken en bij de ceremonie hoort ook het offeren van bloemen, aansteken van kaarsen en wat zo'n groep zelf bedacht heeft. Als gezin, als familie of als gemeenschap kun je een ceremonie initiëren. Aanleidingen voor een ceremonie zijn bv geboorte, zwangerschap, bruiloft, problemen, ziekte, overlijden. Kortom alles waar je maar hulp bij kunt gebruiken. Het offeren van bloemen gebeurt veel want langs de oevers van de lagune én in het water staan op veel plekken bloemen.

Na ca 45 minuten houd ik de boomstam en de veel kletsende medereizigers voor gezien en begin aan een wandeling rondom de lagune. Heerlijk rustig en in stilte!

Wow wat is het hier mooi!

Ik maak echt heel veel foto's: van de heilige plekken, van de prachtige natuur en natuurlijk van de lagune zelf. Onderweg kom ik nog een familie tegen die een kampvuur hebben gemaakt en de oudste vrouw nodigt me uit om later met hun wat te eten, maar daarvoor moet ik helaas bedanken want ik ben natuurlijk niet alleen. Deze trip is een halve dag, dus we moeten uiterlijk 13.00 uur terug zijn in Xela.

Als ik helemaal rond ben (de anderen zijn nog rondom de lagune aan het lopen) zie ik een klein groepje aan de oever bezig met een doek. Ik neem plaats op een afstandje en zie dat ze een altaar proberen te maken met heel veel kaarsen. Alleen door de stevige wind gaan de kaarsen steeds uit. Het zijn 2 vrouwen en 2 kleine kinderen en ik besluit een handje te gaan helpen. Dat is gelukt tot op zekere hoogte want de gids kwam me halen voordat alle kaarsen aan waren. Maar het was een voor mij bijzondere ontmoeting.

Met ons groepje gaan we via een ander pad (geen treden gelukkig) weer bij de kraterrand omhoog en vervolgens over dezelfde stoffige weg terug naar de parkeerplaats waar de taxi al op ons staat te wachten. 45 minuten terug naar Xela en om 13.15 uur thuis waar mijn eten al zo'n beetje voor me klaar staat. Wat een geweldige dag, wat een geweldige plek, Laguna de Chicabal zal ik niet snel vergeten!

Na de lunch ben ik wel een beetje op en ga lekker een paar uurtjes slapen. Daarna niet veel meer gedaan, helemaal goed :-)

Wikipedia:

Chicabalis eenvulkaanenkratermeerin het departementQuetzaltenangoinGuatemala. De berg ligt twee kilometer ten zuiden van de plaatsSan Martín Sacatepéquezen is ongeveer 2900 meter hoog. Het meer ligt op een hoogte van 2712 meter.

Het kratermeer wordt gezien als het centrum in de kosmosvisie van de Mam-Maya en de Maya's gebruiken de verschillende altaren op de oevers nog steeds. In de eerste helft van mei vieren de Mam hun traditionele ceremonies en er gelden dan beperkingen voor het bezoek van de plek. Wegens het spirituele belang van de plek is zwemmen er verboden.