ingehollander.reismee.nl

Naar school

Vandaag is mijn eerste schooldag, heb er zin in en is ook nodig, want hoewel ik best wat woorden weet en ook bijleer, is het met mijn grammatica en het maken en begrijpen van zinnen slecht gesteld.

Zit nu op mijn kamer crackers met banaan te eten met een kopje thee erbij. Buiten is het nog koud, dus flink wat laagjes aan qua kleding.

Ben benieuwd, tot later!

De weg naar school gelukkig kunnen vinden en binnen werd ik opgevangen door Rosa. Ik kon een kopje pakken voor koffie of thee (gelukkig ook kruidenthee, kamille, werd voor mij uit de keuken gehaald) en heb kennis gemaakt met mijn lerares. Ze lijkt aardig en heeft veel ervaring met lesgeven zei Rosa. Prima, een tafeltje gekozen en begonnen met mijn eerste les. Al snel bleek dat ik zelf moest zorgen voor een schrift en alles wat je verder maar nodig hebt voor je lessen. Een pen had ik wel maar papier niet, was er van uitgegaan dat dat op school zou zijn. In de pauze kon ik wel een schrift gaan kopen, de pauze duurt 30 minuten dus dat moet lukken. Papier is blijkbaar een kostbaar iets want mijn lerares gebruikt een stuk papier om schriftelijk dingen te verduidelijken en dat papier wordt tot alle lege plekjes gevuld zijn gebruikt.

We hebben eerst wat gepraat en wat basis dingen doorgenomen als het alfabet, de cijfers van 1 tot 10 en de dagen van de week. Niet moeilijk, er is gelukkig wel wat blijven hangen van 15 jaar geleden. Bovendien heb ik de afgelopen week regelmatig gestudeerd dmv een hele leuke app op mijn tablet. Na 2,5 uur les met een aantal kopjes thee is het pauze. Ik kreeg het advies om een schrift in de supermarkt te gaan kopen, maar aangezien het stikt van de winkeltjes hier, heb ik onderweg bij de 2e winkel met oa schrijfwaren mijn schrift gekocht voor wel Q 3,50 ongeveer 35 cent. Een hele leuke trouwens met "My school is cool ". Ik zal er een foto van maken.Na de pauze nog 2 uur les en kon ik gelukkig aantekeningen maken van alle info. Waar hebben we het over gehad? Over het vragen en zeggen van de tijd, het hebben van honger, dorst etc en het vragen en zeggen waar je van houdt, wat je lekker of leuk vindt.

Het gaat best aardig hoewel ik regelmatig Portugees en ook een beetje Italiaans erdoorheen gooi. Het Spaans is echt weer wennen, het is zo eigen geworden dat Portugees! Om 13.00 uur zijn de lessen ten einde en is mijn huiswerk (tarea) voor de volgende dag het maken van vragen en antwoorden over waar we het over gehad hebben.

Na de les ben ik naar het kantoortje gegaan van Paula, de vrouw die het financiële regelt en ook de contacten met families en organisaties als La Casa de los Tiempos (waar ik me aan verbonden heb) onderhoudt. Ik wilde uitleggen hoe eea gegaan was waarom ik nu in het guesthouse zat en ik was benieuwd of er al meer bekend was over mijn oorspronkelijke gastgezin. Ze vertelde dat ik vanmiddag kon verhuizen naar mijn gastgezin. Een van beide dochters was al terug en de rest van de familie zou later terugkomen. Maar ik was welkom en om 16.30 uur zou Paula met de auto naar het guesthouse komen om met mij naar het nieuwe adres te gaan. Dat was een onverwacht bericht want ik zou er oorspronkelijk niet eerder dan dinsdag terecht kunnen. Maar goed, dingen gaan hier vaak anders dan gepland heb ik al begrepen dus ik naar huis want moest natuurlijk én al mijn net uitgepakte en opgeruimde spullen inpakken én had nogal wat eten op te maken want ik had voor meerdere dagen ingekocht.

In de gezamenlijke keuken van het guesthouse een grote goed gevulde omelet gemaakt met kaas, guacamole gemaakt met tomaten en de zak bonenpuree in een bakje gedaan. Met de rest van mijn nachos heb ik overheerlijk (en veel) gegeten! Na het eten afgewassen en alle houdbare spullen die ik in de keuken had in een boodschappentas gedaan. Daarna begonnen mijn andere spullen in te pakken en tussendoor nog wat op internet schrijven want ik ging er niet vanuit dat dat bij de familie zou kunnen. Om 16.00 uur ging onverwachts de bel en stond Rosa op de stoep om mij te verhuizen. Ik was nog niet klaar met alles maar kon al wel m'n grote tas op wieltjes meenemen en mijn ingepakte rugzak. De rest kon ik dan immers wel later ophalen. Op straat verwachtte ik een auto maar we liepen steeds verder over de stoep die hier enorm ongelijk is met ook steeds opstappen en afstappen. Ik vroeg toen we 2 blokken verder waren waar de auto stond maar surprise, we gingen lopend naar mijn nieuwe adres. Gelukkig was het niet heeeel ver en bij het huis aangekomen heeft is Rosa nog even meegegaan naar boven om uit te leggen dat ik nog terug moest om mijn laatste spullen te halen. De dochter (een jaartje of 45) heette mij hartelijk welkom en wees mij m'n kamer. Alles voelde gelijk goed, het huis kwam totaal anders over dan de andere huizen en mijn kamer was helemaal prima! Een twijfelaar, een kledingkast én een open kast. Op de grond een matje en zowaar 2 handdoeken op bed. Tot nu toe moest ik mijn eigen meegebrachte handdoek gebruiken dus dit voelde wel luxe. De badkamer was vlakbij op de gang, fijn om niet 's nachts een trap af te moeten naar het toilet! Ik heb m'n spullen op mijn kamer gezet en ben vrij snel terug gegaan naar het guesthouse want daar was oa nog mijn handtas met paspoort, geld, tablet, telefoon etc. Terug in het guesthouse de laatste spullen ingepakt en nog wat afgemaakt op internet. Daarna met mijn boodschappentas, een plastic tas en natuurlijk mijn handtas in de schemering de laatste loodjes van mijn (zeker voorlopig) laatste verhuizing.

Ik ben wel blij dat ik bij een familie ga wonen want het valt toch best tegen om alles zelf te moeten doen. Boodschappen, koken, afwassen en ook nog variatie aanbrengen kost echt veel tijd. Bij mijn familie mijn laatste spullen op mijn kamer gezet en de kasten ingericht. Dat voelt echt goed, geeft rust want ik weet dat ik hier voorlopig blijf! Al vrij snel werd ik geroepen om te komen eten, het diner. Volgens mij kreeg ik ei (veel eieren in een paar dagen ...), zwarte bonen, platanos en brood. De avondmaaltijd is in Guatemala vrij simpel, het middagmaal is het belangrijkste. Maar het was een goed bord vol en ik was blij dat ik oa bonen kreeg, onmisbaar hier voor een vegetariër. Terwijl ik zat te eten kwamen er heel veel mensen binnen met heel veel bagage en andere spullen. Het werd een drukte van belang in de keuken en ik had geen idee wie wie was, laat staan wie hier woonde en wie niet. In elk geval was de familie terug van een vakantie aan de kust zo bleek en moesten ze weer erg wennen aan de kou hier. Ik maakte kennis met de vrouw des huizes en met haar sprak ik af over het ontbijt voor de volgende dag, ik moest immers naar school. Ik heb me daarna ook vrij snel teruggetrokken op mijn kamer, de laatste spullen opgeruimd en in bed nog wat Spaans geoefend. Niet al te laat gaan slapen.

Reacties

Reacties

Margit

Ben benieuwd hoe de spaanse les was! Liefs M

Corien

Heel leuk om dit allemaal te lezen. Net een spannend boek. Ik kijk uit naar de foto's.

Ben

Is het een echte school met veel cursisten?
Vertel er eens iets over.
Ligt Xela dicht bij een meer en een vulkaan?
Succes en liefs,
Ben

Jan

Hoi Inge, leuk om je zo te kunnen volgen op je avontuur.
Wel grappig dat je voor het eerst weer naar school gaat.
Veel succes en pas goed op jezelf!!!
Groetjes vanuit een koud Nederland!!!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Commundo